Art of Interpretation of Norms in Contemporary Public International Law: Appraisal of Methods and Approaches
Abstract: The article explores contemporary issues in the interpretation of public international law rules: treaties, customary rules and other formal sources. As it is generally required in both legal practice and science, the practitioners of public international law also need to interpret international legal rules when trying to fi nd its correct meaning and scope of application if there is the lack of clarity. The article has shown that there is a variety of methods that are applied by the subjects of interpretation with a view of determining the right and just meaning of the rules in question. During the last century, the art of interpretation has partially advanced as the Vienna Convention on the Law of Treaties has established the rules applicable to the interpretation of inter-State treaties. However, the customary rules or specifi c legal regimes still apply to interpreting other treaties and other formal sources of public international law, which do not fall within the scope of application of the Vienna Convention. Unlike municipal legal orders, there is no a centralised authority at the international plane which is authorised to interpret international law. Therefore, it is possible to speak about a multitude of subjects that interpret international law, whilst the most relevant seem to be authentic interpretation of the treaties or other acts. A particular layer in the interpretation of the rules of public international law is related to the need to ensure their eff ectiveness, thus enabling that the subject international relations be maintained or that the international structures keep performing their duties.
Key words: Public International Law, Interpretation of International Law, Treaties, Customary law, General Principles of International Law.
Rezime: Članak istražuje savremena pitanja tumačenja normi međunarodnog javnog prava: ugovora, običajnih pravila i drugih formalnih izvora. Kako se to generalno zahtijeva i u pravnoj praksi i u nauci, praktičari međunarodnog javnog prava takođe treba da tumače međunarodnopravna pravila kada pokušavaju pronaći njihovo ispravno značenje i obim primjene u slučajevima kada njihovo značenje nije u potpunosti jasno. Članak je pokazao da postoji niz metoda koje primjenjuju subjekti tumačenja u cilju utvrđivanja ispravnog značenja dotičnih pravila. Tokom prošlog vijeka, vješti na tumačenja je djelimično napredovala pošto je Bečka konvencija o pravu međunarodnih ugovora uspostavila pravila koja se primjenjuju na tumačenje međudržavnih ugovora. Međutim, običajna pravila ili posebni pravni režimi i dalje se primjenjuju na tumačenje drugih ugovora i drugih formalnih izvora međunarodnog javnog prava, koji ne spadaju u domašaj primjene Bečke konvencije. Za razliku od unutrašnjeg pravnog poretka, ne postoji centralni autoritet na međunarodnom planu koji je ovlašćen da tumači međunarodno pravo. Dakle, moguće je govoriti o mnoštvu subjekata koji tumače međunarodno pravo, a najrelevantnijim se čini autentično tumačenje ugovora ili drugih akata. Poseban fokus u tumačenju pravila međunarodnog javnog prava odnosi se na potrebu da se obezbijedi njihova efektivnost, čime se omogućava da se predmetni međunarodni odnosi održe ili da međunarodne strukture nastave da obavljaju svoje funkcije.
Ključne riječi: međunarodno javno pravo, tumačenje međunarodnog prava, međunarodni ugovori, običajno pravo, opšti principi međunarodnog prava.