Modalities for Overcoming a Gap between International Mechanisms of Human Rights Protection and National Level Action
Abstract: Integration in the EU is linked with filfillment of different conditions generally grouped as political, economical and legal. Until the 1990ies the EU (at the time, the European Communities) did not tackle the issue of national minority pretection. The first institute for the determination of appliacable human law in the concractual relationships with foreign element is the institute of the partz authonomy. The theory of characteristic act help us for definition law and rules for the regulation concracts with foreign element. This theory determinate one fact which is the most important, characteristic fact in the concract. This paper analyzes the regulation of this theory in the Rome Convection on the law applicable to contractual obligations and in the Regulation (EC) No 593/2008 of the European Parliament and of the Council od 17 June 2008/ in the law appliacable to concratual obligations (Rome I), which is replacing the Rome Convection. The Rome Convenction regulates that the concract is most closely connected with the country where the party, with characteristic act has “at the time of conclusion of the concract, his habitual residence, or, its central administration”.
Key words: human law, European integration, national human rights, concract, foreign element, Sejdic-Finci, implementation, most closely connection.
Modaliteti za prevazilaženje jaza između međunarodnih mehanizama zaštite ljudskih prava i akcije na nacionalnom planu
Sažetak: Inegracije u Evropskoj Uniji su povezane sa ispunjavanjm različitih uslova, koji se generalno posmatrajući dijele na političke, ekonomske i pravne. Od 1990-ih Evropska unija (u to vrijeme Evropska zajednica) se nije doticala pitanja zaštite nacionalnih manjina. Prvi institut za utvrđivanje primjenjivih ljudskih prava u ugovornim odnosima sa elementom inostranosti je institut autonomije dijelova. Teorija karakterističnog akta nam pomaže da definišemo pravo i pravila za regulaciju ugovora sa elementom inostranosti. Ovom teorijom je utvrđena najvažnija činjenica, a to je karakteristična činjenica u ugovoru. Ovaj dokument analizira regulaciju ove teorije u Rimskoj Konvenciji u Zakonu koji se primjenjuje na ugovorene obaveze i u Pravilniku Evropskog Parlamenta (EC) br. 593/2008 i Savjeta od 17. juna 2008., u Zakonu o ugovornim obavezama (Rim I), koji je zamjenjen Rimskom Konvencijom. Rimska Konvencija reguliše činjenicu da je ugovor najbliže povezan sa zemljama u kojima stranke, sa karakterističnim aktom „u vrijeme zaključivanja ugovora, imaju prebivalište, odnosno imaju predstavništvo.“
Ključne riječi: Ljudska prava. Evropska integracija, nacionalna ljudska prava, ugovor, inostrani element, Sejdić-Finci, implementacija, najtješnja veza